Oryginalne żywopłoty
iglaste
Ze świerka. Dawniej nasadzenia ze
świerka pospolitego (Picea abies) stosowano głównie jako osłony przed wiatrem i
śniegiem. Gęste, kłujące zimozielone ściany skutecznie ochronią też posesję
przed intruzami. Na luźniejszy szpaler świerki sadzi się w rzędzie co 80 cm (na
gęsty nawet 3-4 szt./m), a formować zaczyna, gdy rośliny mają już przynajmniej
1 m wysokości. Nie należy się spieszyć z ich cięciem od góry, warto poczekać,
aż krzewy osiągną 2-2,5 m wysokości. Gatunek ten jest wrażliwy na
zanieczyszczenie powietrza, polecany jest do ogrodów usytuowanych z dala od
zgiełku miast.
Z modrzewia. Oryginalny żywopłot można założyć z modrzewia europejskiego
(Larix decidua). Jest równie efektowny jak świerkowy, lecz o wiele szybciej
rośnie i jest mniej wrażliwy na zanieczyszczenie powietrza. Sadzimy 2-3 szt./m
i regularnie strzyżemy- najpierw przez kilka lat po bokach, a gdy żywopłot
osiągnie wymaganą wysokość, również od góry. Rośliny te wprawdzie gubią igły na
zimę, jednak zanim to nastąpi, jesienią pięknie przebarwiają się na żółto.
Z choiny. Strzyżone żywopłoty z choiny kanadyjskiej (Tsuga canadensis) to w
Polsce rzadkość, warta jednak rozpowszechnienia, ponieważ rośliny te są mniej
niż świerki i modrzewie wrażliwe na zanieczyszczenie, a sadzi i formuje się je
tak samo.
Z cisów. Krzewy te rosną dość wolno, są za to długowieczne, a ich
nadzwyczajna podatność na formowanie sprawia, że cis pospolity (Taxus baccata)
od stuleci należy do ścisłej czołówki roślin żywopłotowych. Obecnie raczej
sadzi się szybciej rosnący cis pośredni (Taxus media). Z obu gatunków można
uzyskać zwartą, ciemnozieloną ścianę, sadząc 3-4 szt./m i formując podobnie jak
wcześniejsze gatunki.
Żywopłoty
wielorzędowe
Prawdziwym wyzwaniem jest stworzenie żywopłotu posadzonego w kilku równoległych rzędach z wyraźnie zaznaczonymi poziomami, które dają efekt wielowarstwowości.
Najprostszym żywopłotem o
zróżnicowanej formie może być kompozycja
jednowarstwowa, składająca się z naprzemiennie posadzonych żywotników
zachodnich 'Holmstrup', o regularnym stożkowatym pokroju i ciemnozielonych
łuskach, kulistej odmiany 'Golden Globe', o efektownych błyszczących
złocistożółtawych łuskach.
Bardziej złożony jest układ dwuwarstwowy, a zarazem
dwupoziomowy. Możemy go stworzyć, sadząc iglaki w dwóch rzędach, przy czym
rośliny bliżej ogrodzenia powinny być wyższe, a te od strony ogrodu niższe. W
tego typu kompozycjach ładnie prezentują się formy jajowate na tle stożkowych,
np. żywotnik zachodni 'Hoveyi' (odmiana o charakterystycznym szeroko jajowatym
pokroju i błyszczących jasnozielonych łuskach, lekko brunatniejących na zimę) i
żywotnik zachodni 'Aurescens' (odmiana o pokroju wąskostożkowym i efektownej
złocistożółtej barwie łusek).
Wykonanie żywopłotu trójwarstwowego o trzech zróżnicowanych poziomach jest
nieco trudniejsze i wymaga dokładnego przemyślenia. Planując taki żywopłot,
trzeba koniecznie uwzględnić, do jakiej wysokości mogą dorosnąć poszczególne
rzędy iglaków. Dobrze jest tak dobrać rośliny, aby później uniknąć ewentualnego
przycinania i korekty ich formy.
Najlepsze
iglaki na żywopłoty:
Cis pospolity np. Dawid
Cis pośredni Hicksii
Choina kanadyjska,
Cyprysik
Lawsona np. Green Hedger, Golden Wonder,
Cyprysik nutkajski,
Jałowiec chiński np. Mint Julep, Obelisk, Stricta, Pfitzeriana Aurea,
Jałowiec łuskowaty Blue Star,
Jałowiec pospolity Gold Cone
Jałowiec sabiński Variegata
Jałowiec skalny np. Blue Arrow,
Jodła kalifornijska
Jodła koreańska
Kosodrzewina Mughus
Metasekwoja chińska
Modrzew europejski
Świerk biały Conica,
Świerk kłujący
Świerk pospolity
Świerk serbski
Żywotnik olbrzymi Kórnik
Żywotnik wschodni
Żywotnik
zachodni np. Aurescens, Smaragd, Wareana Lutescens, Braband, Columna, Europe
Gold, Yellow Ribbon,
Żywotnikowiec japoński
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz