Wysokie żywopłoty o zgeometryzowanej formie, które osiągają ponad 3 metry wysokości, nazywa się szpalerami. Współcześnie szpalery spełniają przede wszystkim role ekranów poprawiających mikroklimat wydzielonego przez nie terenu, ich ściany tworzą tło dla innych elementów roślinnych lub architektonicznych.
Walorem szpalerów jest znaczna wysokość przy stosunkowo nie dużej szerokości. Są zakładane wokół upraw sadowniczych i szkółkarskich, prywatnych posesji na otwartych wietrznych terenach, otaczają odkryte baseny pływackie.
Klasyczne, geometryczne szpalery, które przybierają formę prostopadłościanu, strzyże się regularnie, podobnie jak niższe żywopłoty formowane. Doskonałym materiałem na szpalery są graby oraz lipy.
Głównym problemem jest duża pracochłonność strzyżenia rozległych i wysokich ścian, konieczność posiadania doświadczonych pracowników oraz dysponowanie wielopoziomowymi, mobilnymi rusztowaniami.
Specjalnie przystosowane do zakładania szpalerów włoskich są lipy o koronach formowanych na płaskich konstrukcjach bambusowych (palmety poziome), oferowane przez niektóre wyspecjalizowane szkółki. Najczęściej formy szpalerowe wykonuje się z lipy krymskiej, lipy holenderskiej 'Pallida' i lipy szerokolistnej, a sposoby uzyskiwania różnych ażurowych form opisywane są w podręcznikach sadownictwa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz