Żywopłot w ogrodzie – z iglaków

Żywopłot jest trwałą formą ogrodową, dlatego jego założenie musi być bardzo dobrze przemyślane i zaplanowane, z uwzględnieniem wszystkich występujących uwarunkowań. Bez tego może się okazać, że efekt jest chybiony.

Zielone ogrodzenia i obwódki z iglaków nie dość że zdobią to mają jeszcze wiele innych zalet. Przede wszystkim chronią: przed kurzem, spalinami i wiatrem, przed wzrokiem sąsiadów lub przechodniów, dają poczucie intymności w ogrodzie.

Niskie żywopłoty stosuje się jako obwódki do rabat lub gdy chcemy podzielić ogród na części - np. oddzielić część gospodarczą ogrodu od wypoczynkowej. Czasem żywopłot służy za parawan, osłania nieciekawe fragmenty ogrodu.

Wybierając rośliny na swój żywopłot zastanówmy się nad zapewnieniem im odpowiednich warunków świetlnych. Półcień lub pełny cień spowodować mogą gorszą kondycję roślin, słabsze wybarwienie igieł, szczególnie u złocistych odmian iglaków. Trudnym do spełnienia warunkiem, a niezwykle istotnym jest możliwość dobrego nasłonecznienia dolnych partii żywopłotu. W przypadku braku światła padającego na podstawę żywopłotu, gałęzie położone najniżej mogą zamierać. Taki efekt często występuje u żywopłotów świerkowych. Spośród roślin iglastych zacienienie dobrze toleruje cis.

Żywopłoty z roślin iglastych najlepiej sadzić z bryłą ziemi na przełomie sierpnia i września. Świerki, jałowce, cisy i żywotniki można sadzić również wiosną, dopóki nie zaczną się rozwijać pąki (do połowy maja). Rośliny uprawiane w pojemnikach można sadzić przez cały sezon.

Do nasadzeń wybierajmy rośliny młode, łatwiej się przyjmujące. Kierujmy się zasadą im młodsze, tym lepiej się przyjmą i przystosują do nowych warunków.  Ograniczeni czasem możemy wybrać sadzonki w pojemnikach, ich system korzeniowy będzie w lepszym stanie i a rośliny łatwiej się przyjmą.

Po posadzeniu na korzenie wysypmy żyzną ziemię i ubijmy ją, formując wokół roślin miski, w których gromadzić będzie się woda. Po posadzeniu rośliny podlejmy. Lepiej podlewać bardziej obficie i nieco rzadziej. Zbyt częste podlewanie i utrzymywanie gleby w zwiększonej wilgotności spowolni, bowiem rozwój systemu korzeniowego roślin. Nie zapomnijmy o ściółkowaniu. Ułatwi to utrzymanie odpowiedniej wilgotności gleby i zapobiegnie wyrastaniu chwastów.

Rośliny w formowanych żywopłotach iglastych sadzimy w odstępie 20-50 cm. W żywopłotach nieformowanych odległość między roślinami powinna wynosić 30-70 cm – w zależności od ich smukłości. Rośliny iglaste potrzebują dużo światła, dlatego najczęściej sadzi się je w jednym rzędzie (zwłaszcza jałowce, modrzewie i świerki), inaczej mogą łysieć od dołu. W dwóch rzędach można sadzić intensywnie strzyżone żywopłoty z cisów.

Żywopłotów z roślin zimozielonych zwykle nie tniemy w pierwszych latach po posadzeniu, ponieważ mają zazwyczaj dobrze uformowaną koronę. Jeżeli jednak uważamy, że są zbyt rzadkie, możemy je przyciąć w lipcu lub na początku sierpnia, albo jeśli były sadzone jesienią, poczekać do następnego roku. Pędy wierzchołkowe skracamy o 10-20 cm, a boczne nieco mniej. Usuwamy pędy suche i uszkodzone.

Gdy już urosną. Żywopłoty formowane można strzyc kilkakrotnie w ciągu roku (wyjątkiem są świerkowe, które tniemy raz – późną wiosną, gdy wypuszczą przyrosty). Zazwyczaj jednak wystarczy je strzyc dwukrotnie: wiosną, zanim zaczną rozwijać się pąki, oraz na początku lata, gdy już się rozwiną tegoroczne pędy.

Roślin iglastych nie należy przycinać pod koniec sierpnia i później. Młode, wyrastające pędy nie zdążą wtedy zdrewnieć przed zimą i ucierpią od mrozu, szpecąc i osłabiając żywopłot.

Żywopłotów nieformowanych z roślin o pokroju kolumnowym nie tniemy. Ostatecznie możemy to zrobić wtedy, gdy rośliny osiągną swoje docelowe wymiary i zaczną przerzedzać się u podstawy albo nadmiernie rozrastać. Wtedy można skrócić wszystkie szczytowe gałęzie roślin i lekko przyciąć boczne.

Żywopłoty intensywnie i często strzyżone trzeba systematycznie zasilać nawozami. Najlepszy jest kompost. Rozkładamy go wczesną wiosną 3-5-centymetrową warstwą wokół roślin. Możemy też zastosować Azofoskę w dawce 20-30 g/m² powierzchni żywopłotu lub jeden z dostępnych na rynku nawozów specjalistycznych do żywopłotów – w dawce podanej przez producenta na opakowaniu.

W pierwszych latach po posadzeniu trzeba systematycznie podlewać żywopłot. Jeżeli jest on długi, dla ułatwienia prac można rozłożyć wzdłuż jego podstawy specjalnie perforowane węże podłączone do ujęcia wody. Będą one dostarczały wodę tam, gdzie jest najbardziej potrzebna, czyli bezpośrednio do korzeni.